Framerunner Gerda Hoppenbrouwers gaat voor een marathon

Als je leven niet gaat zoals het moet, dan moet het zoals het gaat! Dat is het motto van Gerda Hoppenbrouwers, die door lichamelijke problemen sinds oktober 2019 nooit meer zou kunnen hardlopen. Ze nam daar genoegen mee en vond een manier om haar geliefde sport te blijven beoefenen: een Framerunner. De Van Oers Marathon Brabant laat een hele grote wens uitkomen: een marathon lopen. Gerda zal, net als de Framerunners op de andere afstanden, als eerste voor de andere lopers uit starten.

Begonnen als valide loper

Gerda begon meer dan 10 jaar geleden met hardlopen. “Het was enorm bikkelen. Na twee jaar liep ik mijn eerste 5 kilometer bij de Singelloop in Breda. Daarna ging het steeds beter en liep ik bij vele evenementen mee. Ik droomde van een halve marathon. Nadat die wens uitkwam, hoopte ik ooit op een hele marathon. Helaas heb ik die nooit als ‘valide’ loper kunnen doen.”

Operaties aan linkerenkel

In oktober 2019 kreeg Gerda problemen met haar linkerenkel. Vele operaties volgden. Ze kreeg te horen dat ze nooit meer mocht hardlopen. “De klap was enorm. Nooit meer hardlopen, jullie weten hoe hard dat aankomt. Wat had ik het geluk dat ik de juiste sportieve mensen om me heen had. Zij steunden mij gelijk om door te pakken naar nieuwe uitdagingen. Want hardlopen als valide loper, dat ging niet meer. Maar wat zou wel lukken? Zou ik gaan zwemmen, fietsen of mijn weg in een andere richting vinden?”

Gerda gaf niet op. Nog geen maand na de eerste ingreep aan haar enkel begon ze met framerunning. “Dat is veel minder belastend voor gewrichten. Zelfs met een ledemaat minder is framerunnen mogelijk. De mogelijkheden zijn enorm. Dat sleepte mij er, met zwemmen en fietsen, doorheen. Ook 5 jaar fysiotherapie heeft geholpen. Inmiddels sport ik veel en vind ik alles wat op sportief gebied lukt heel leuk om te doen. Uitdagingen ga ik daarom niet uit de weg. Zoals een marathon!”

Kijk voorbij de fysieke beperkingen

Toen Gerda bij ons aanklopte met de vraag of ze een marathon mocht framerunnen, twijfelde onze organisatie geen moment. De laatste jaren waren er al framerunners op de halve marathon actief, waarom niet op de marathon? Gerda kreeg groen licht, wat enorm veel voor haar betekent: “Jullie 40e editie is mijn eerste officiële marathon en voelt daarom als mijn feestje. Het is een langgekoesterde wens. Ik heb twee bidonhouders aan mijn framerunner. Daardoor kan ik onafhankelijk lopen en hoef ik niet te stoppen en weer op gang te komen.”

Met haar verhaal hoopt Gerda andere mensen te inspireren om niet op te geven. “Zoek naar iets waar je, met welke beperking dan ook, weer van kunt genieten. De framerunner heeft daarin voor mij heel veel betekend. Ik kom nu veel verder en geniet van elke loop, het tempo en de afstand zijn niet meer belangrijk. Ik was aanwezig bij de officiële opening van de Special Olympics: Meedoen is GOUD. Deze Specials waren voor mij dé inspiratiebron om dromen na te jagen.”