De thuiseditie van... ARV Achilles

Hoe die halve marathon begon, vertelt Karin de Wild: "Elke zaterdagochtend gaan de jongste pupillen van ARV Achilles om 9 uur door weer en wind trainen op de baan of in het bos. Omdat we ze toch moeten brengen en halen vonden wij, moeders, dat we de tijd optimaal konden benutten en zijn we tijdens dat uurtje zelf gaan trainen. We begonnen met zijn drie en zijn ondertussen met zijn zessen. Omdat iedereen inmiddels lekker mee kan, hadden Linda en ik bedacht dat we wel met zijn allen de halve marathon in Etten-Leur konden lopen: 4 in een estafette en 2 helemaal. De voorbereidingen ging goed en we hebben een datum geprikt. Zondag 11 oktober, je raadt het al, om 9.00 uur starten. Een aantal dames van Achilles haakten aan, en zo ook onze begeleider Jacqueline en haas Rini." 

Toen werd het 11 oktober 09.00 uur en kwam de regen met bakken uit de hemel! Karin: "Dat mag onze spirit niet drukken. We gaan van start. Onze snelle 5 km loopster Jolie beet de spits af in de estafette (de anderen gingen op de fiets mee). Linda, Adriette, Ellen, Anita, Barbara en ik liepen vrolijk mee. Na 3 km kwam haas (of herder) Rini erbij en liepen en fietsten we weer verder als verzopen katjes." 

"Na 5 km kwam de eerste wissel en nam Ilse het stokje over van Jolie. We liepen door de prachtige straatjes in het buitengebied van Etten-Leur en werden aangemoedigd door clubmaten Nicole, Jos en natuurlijk onze familie. Dit keer hadden we geen tegenwind op het Schuitvaartjaagpad, maar wel kwam de regen er nog met bakken uit. Ik zag als brildragende sterretjes voor mijn ogen! Na 10 km nam Wendy, moeder van 3 pupillen, het stokje over door de prachtige lanen van de Pannenhoef. En eindelijk toen we de Pannenhoef uit kwamen kwam de zon door. Prachtig... maar een beetje laat. Anita en Barbara waren er inmiddels vandoor en ultraloper Jan liep de verkeerde kant op voor ons. Na 15 km was Margret aan de beurt. Met voeten die inmiddels aanvoelen als ijsklontjes ging zij van start. Nog 6 km en 98 meter te gaan... 

Hoewel de zon ons warmde begonnen Linda en ik onze beenspieren wel te voelen. Het was voor Linda dan ook de 1e halve en ik had me ook al 15 jaar niet meer aan deze afstand gewaagd. Adriette, die eerst nog een stukje voor ons liep met haas Rini, liep inmiddels ook weer bij ons. Bij kilometer 18 kreeg Ellen het te zwaar. Ze moest jammer genoeg even wat gas terug nemen. De heuvel bij de Grauwe Polder werd onder gejuich van het toegestroomd publiek bedwongen. Wil was zo lief geweest de hele straat voor ons af te sluiten. De Streek die meestal aanvoelt als een rotstreek liepen we vrolijk kletsend door. Daar was de laatste kilometer al in de bisschopsmolenstraat. Anita en Barbara hadden toen de laatste kilometer er alweer opzitten. Nu mochten de estafettelopers weer aan de bak. Na het fietsen gaat dit niet vanzelf en Jolie kreeg dan ook pijn aan haar voet en moest afhaken. Met als gevolg dat we met een klein beetje vertraging moe maar voldaan aankwamen op de Markt. Daar maakte wel een heel welkomscommitee zijn opwachting. Barbara en Anita zijn snel Ellen nog gaan hazen in haar laatste meters zodat iedereen zijn doel had behaald! Al met al een prachtige halve ondanks dat we het publiek, de muziek en de vele andere lopers moesten missen. Maar we werden wel onthaald met sinaasappelpartjes en warme thee door onze partners!"